خـــدایــا دوسـتـت دارم

نـگاهــم رو بـه سـمــتِ تــو ؛ شـبـم آیـیـنـه ی مـاهـه

دارم نــزدیکـتـر مـیشــم ؛ یـکم تـا آســمـون راهـه

بـه دســتای نیـازِ مـــن ؛ نـگـاهی کــن ازون بـالا

مــن ایــن آرامـشه مـحضـو ؛ بـه تــو مـدیــونـم ایــن روزا

تــو دیــدی مــن خـطا کــردم ؛ دلــم گــم شـد دعـا کـردم

کـمـک کـن تا نـفـس مــونـده ؛ بـه آغــوشـه تــو بـرگــردم

تــو حـتی از خــودم بـهـتـر ؛ غــریـبی هــامــو میـشنـاسی

نـمیخــوام چـتـرِ دنـیارو ؛ کـه تــو بـارونِ احـسـاسی

خــدایا دوسـتـت دارم ؛ واســه هــر چـی کـه بـخـشـیدی

هـمیــشه ایــن تــو هـستی کـه ؛ ازم حــالــم رو پــرسـیدی

بـازم چـشـمامــو می بـنـدم ؛ که خــوبـی هـاتــو بـشـمـارم

نـمـیتونــم ! فـقـط مـیـگـم :

خــدایـا دوسـتـت دارم . . .

با یـه دنیـا غــم و حـســرت دل از آغـــوش تــو کـنـدم

دیـگـه حـتی یـه بارم مــن بـه عـشقـت دل نـمی بـنـدم

بـه آســـونـیـه یـه قـصـه تــو از عـشقـم گــذر کـردی

دلــم یـه گــولـه آتـیـش بــود ، تــو اونـو شـعلـه ور کــردی

مـیـونـه ایـن هـمه آدم شــدم تنـهـاتـریـن تـنـها

مـنـو اینـجـا رهـا کـردی تــو در این گـوشـه ی دنـیا

بـبـیـن بـغـض شـکـستـم رو نـمـیـگـم دیـــره یـا زوده

اگـه چـیـزی بــرام مــونـده یــه مـشتی خـاطــره بــوده

واســه ایــن عـاشـق ســاده یـه روز مـثـل خــدا بــودی

نمـی دونـسـت دل ســاده کـه خـیـلی بـی وفــا بـودی

با ایـنـکه دل بــریــدم مــن شـکـستـه بـال پــروازم

هـنـوزم تــوی ایــن غــربـت بــرات مـعـنـای آوازم

دلـَــ م تنـــگ شــده ؛
براے عکــس هایـے که پـــــاره کردم و سوزاندمشـــان
بـــراے دفتر خاطراتـَــ م که مدت هاســت دیگر چیزے در آن نمى نویســم
حــــــــــتىٰ براے آدم هاے حســودے که دورو بـَـرَم میچرخیدند

بــراے بیخیالــــے و آرامشــے که دیگر مدت هاست نـــــدارمـش

خنده هایـے که دارم فــرامـــــوششـــــان میکـــــنم

ﺑـﺎ ﻫــﺮ ﮐـﺲ ، ﻣـﺜـﻞ ﺧــﻮﺩﺵ ، ﻧـﺒﺎﺵ . . . !

ﺧــــﻮﺩﺕ ﺑـﺎﺵ . . . !

ﻭﮔــﺮﻧــﻪ ﺭﺍﺣـــﺖ ﺑـﮕﻢ ،

ﮔـﻨـﺪ ﺯﺩﯼ ﺑـﻪ ﺷـﺨـﺼـﯿـتت . . . !!!

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   

مـشـکل ایــنجـاســــت . . .

هـمـیشـه آدم هــای تــنــوع طـلـب ،

دســت مـی گــذارنــد رو آدمـهــای وفــادار !

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   

سـکــوت و صبـوریـم را بـه حــساب ضـعـف و بی کسی ام نـگـذار . . .

دلــم بـه چــیـز هــایی پـایـبـنـد اســـت کـه تــو یـادت نـمی آیــد !

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   

بهــتـره نــداشـتـه بـاشــمـت . . . !

تـا ایــن کـه داشـتـه باشــم و نـدونـم بـا چــنـد نـفــر شــریـکـم !

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   

ای کاش انــسـان هــا ،

هـمــان قــدر کـه از ارتــفـاع مـی تــرسـیـدنـد . . .

کـمی هــم از پـستـی هـــراس داشـتـنـد . . . !!!

خـــدایـا . . . !

گـاهــی تــو را بــزرگــ می بـیـنـم و گاهـی کــوچـکــ ،

ایــن تــو نـیستی کـه بــزرگ می شــوی و کـوچـک . . .

ایــن مـنـم کـه گاهـی نــزدیـکــ مـی شـــوم و گاه دور . . . !!!

هزار و سیصد و نود بهروزی

هزار و سیصد و نود و سه لبخند زیبا

سال نو بر شما و خانواده محترمتان مبارک باد 

فرا رسیدن نوروز باستانی،یاد آور شکوه ایران و یگانه یادگار جمشید جم بر همه ایرانیان پاک پندار،راست گفتار و نیک کردار خجسته باد