این پست برا تشکر از بچه های کلیکه که این دو سالی که اینجام هیچ بدی ازشون ندیدم هر چند بعضیا هم بودن که خیلی بی انصافی کردن...

مدیریت کلیـــــــــک

امیــــــر.....

ملی جونممممممممممممممم(نفسمه ولی نمیدونم نظرش نسبت به من چیه...! من که عاشقشم)

فرســـــــــــــــــــا (نمیدونم چرا تموم نمیشه این فرسا خخخخ)

اجیای  گلم:

باران   - مینا جونم (  -  فرانکم  -  ایدا جون-  فائزه مهربونم - المیرا - سارا77 -اجی یلدا جونم -  دختر غمگین - سحر 19- سارا 20 - شقایق22. ارتمیس جونم- فاطی جونم. یغی جونم - صبرا جون - ترانه جونم - تبسم - ماری،هلسا از بچه های مجازی - نگین18 _مینا89 -صبرا جون -  ... و بقیه بچه ها که فعلا در خاطرم نیستن

داداشیای گلم:

داداش سیناا - فرهاد - امیر حسین - خلاف - امیر علی - جادوی او- - شهاب - قندی - کیووون - .....اونایی که یادم اومد  در فرصت مناسب  مینویسم

اینم جلسه ناظران

 و منو مخاطب خـــــــــــــــاصــــــمـــ

و در اخر ....

این وب به این ادرس انتقال یافت

www.faryad-bi-seda00.blogfa.com

خـــدایــا دوسـتـت دارم

نـگاهــم رو بـه سـمــتِ تــو ؛ شـبـم آیـیـنـه ی مـاهـه

دارم نــزدیکـتـر مـیشــم ؛ یـکم تـا آســمـون راهـه

بـه دســتای نیـازِ مـــن ؛ نـگـاهی کــن ازون بـالا

مــن ایــن آرامـشه مـحضـو ؛ بـه تــو مـدیــونـم ایــن روزا

تــو دیــدی مــن خـطا کــردم ؛ دلــم گــم شـد دعـا کـردم

کـمـک کـن تا نـفـس مــونـده ؛ بـه آغــوشـه تــو بـرگــردم

تــو حـتی از خــودم بـهـتـر ؛ غــریـبی هــامــو میـشنـاسی

نـمیخــوام چـتـرِ دنـیارو ؛ کـه تــو بـارونِ احـسـاسی

خــدایا دوسـتـت دارم ؛ واســه هــر چـی کـه بـخـشـیدی

هـمیــشه ایــن تــو هـستی کـه ؛ ازم حــالــم رو پــرسـیدی

بـازم چـشـمامــو می بـنـدم ؛ که خــوبـی هـاتــو بـشـمـارم

نـمـیتونــم ! فـقـط مـیـگـم :

خــدایـا دوسـتـت دارم . . .

با یـه دنیـا غــم و حـســرت دل از آغـــوش تــو کـنـدم

دیـگـه حـتی یـه بارم مــن بـه عـشقـت دل نـمی بـنـدم

بـه آســـونـیـه یـه قـصـه تــو از عـشقـم گــذر کـردی

دلــم یـه گــولـه آتـیـش بــود ، تــو اونـو شـعلـه ور کــردی

مـیـونـه ایـن هـمه آدم شــدم تنـهـاتـریـن تـنـها

مـنـو اینـجـا رهـا کـردی تــو در این گـوشـه ی دنـیا

بـبـیـن بـغـض شـکـستـم رو نـمـیـگـم دیـــره یـا زوده

اگـه چـیـزی بــرام مــونـده یــه مـشتی خـاطــره بــوده

واســه ایــن عـاشـق ســاده یـه روز مـثـل خــدا بــودی

نمـی دونـسـت دل ســاده کـه خـیـلی بـی وفــا بـودی

با ایـنـکه دل بــریــدم مــن شـکـستـه بـال پــروازم

هـنـوزم تــوی ایــن غــربـت بــرات مـعـنـای آوازم

دلـَــ م تنـــگ شــده ؛
براے عکــس هایـے که پـــــاره کردم و سوزاندمشـــان
بـــراے دفتر خاطراتـَــ م که مدت هاســت دیگر چیزے در آن نمى نویســم
حــــــــــتىٰ براے آدم هاے حســودے که دورو بـَـرَم میچرخیدند

بــراے بیخیالــــے و آرامشــے که دیگر مدت هاست نـــــدارمـش

خنده هایـے که دارم فــرامـــــوششـــــان میکـــــنم

ﺑـﺎ ﻫــﺮ ﮐـﺲ ، ﻣـﺜـﻞ ﺧــﻮﺩﺵ ، ﻧـﺒﺎﺵ . . . !

ﺧــــﻮﺩﺕ ﺑـﺎﺵ . . . !

ﻭﮔــﺮﻧــﻪ ﺭﺍﺣـــﺖ ﺑـﮕﻢ ،

ﮔـﻨـﺪ ﺯﺩﯼ ﺑـﻪ ﺷـﺨـﺼـﯿـتت . . . !!!

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   

مـشـکل ایــنجـاســــت . . .

هـمـیشـه آدم هــای تــنــوع طـلـب ،

دســت مـی گــذارنــد رو آدمـهــای وفــادار !

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   

سـکــوت و صبـوریـم را بـه حــساب ضـعـف و بی کسی ام نـگـذار . . .

دلــم بـه چــیـز هــایی پـایـبـنـد اســـت کـه تــو یـادت نـمی آیــد !

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   

بهــتـره نــداشـتـه بـاشــمـت . . . !

تـا ایــن کـه داشـتـه باشــم و نـدونـم بـا چــنـد نـفــر شــریـکـم !

■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■ ■■   

ای کاش انــسـان هــا ،

هـمــان قــدر کـه از ارتــفـاع مـی تــرسـیـدنـد . . .

کـمی هــم از پـستـی هـــراس داشـتـنـد . . . !!!

خـــدایـا . . . !

گـاهــی تــو را بــزرگــ می بـیـنـم و گاهـی کــوچـکــ ،

ایــن تــو نـیستی کـه بــزرگ می شــوی و کـوچـک . . .

ایــن مـنـم کـه گاهـی نــزدیـکــ مـی شـــوم و گاه دور . . . !!!

هزار و سیصد و نود بهروزی

هزار و سیصد و نود و سه لبخند زیبا

سال نو بر شما و خانواده محترمتان مبارک باد 

فرا رسیدن نوروز باستانی،یاد آور شکوه ایران و یگانه یادگار جمشید جم بر همه ایرانیان پاک پندار،راست گفتار و نیک کردار خجسته باد

شاید سال ها بعد در گذر جاده ها بی تفاوت از کنار هم بگذریم

و تو ...

آهسته زیر لب بگویی چقدر آن غریبه شبیه خاطراتم بود.......

عشــــ♥ــــق یــ ـعنـﮯ:

وقــتـﮯ ازت پـ ــرسیــבטּ چــﮧ نســبتـﮯ بـ ــا آقـ ـآ בارﮮ?؟

سـ ـرت رو بـالـآ بــگیرﮮ و شجــاعانـﮧ بگـﮯ ^{عشقمه...}

مـ ــیفهمـﮯ?؟

دختر سرزمیــטּ مـَـטּ، یادت باشد خودت را براے عشق هاے الڪے این زماטּ

 عریان نڪنـے...                            

یادت نـرود عشق واقـعـے فقـط در قصـہ هاست .

یادت نرود آینده ات بہ دخـتر بودنـت بستگـے دارد!

خودت میدانـے عاقبت زטּ بـودטּ، قبـل از ازدواج

چیست!

دختر سرزمیــטּ مـَـטּ مواظـب خودت بـاش...

راستـے دختـرڪ یـادت نرود قیمت یـڪ پرده در

ایـراטּ خیلـے زیاد است... خیلـے زیـاد... اگر آטּ

را از دسـت بـدهـے دیگـر هیـچ ندارے...

- اوج مـردانگـے نسل جدیـد را وقتـے فهمیدم ڪہ دیدم : پسرے با نازڪ ڪردטּ

 صدایـش (با تلفـטּ) از همجنـس خود، سوء استفـاده میڪرد.

- اوج مردانــگے نسـل جدید را وقتے فهمیـدم کہ دیدم : پسرے از ڪلاه گیس،

 موبـند، و گوشـواره ، با افتخـار استفاده میڪرد.

- اوج مـردانگـے نسل جدید را وقتـے فهمـیدم ڪہ دیـدم : پسرے تـوے دعوا، بہ

جاے داد زدטּ، جیــــغ میڪشید!

- اوج مـردانـگـے نسل جدیـد را وقـتـے فهمیـدم کہ دیـدم : پسرے بہ جاے دقیـق

شدטּ در ڪار و زنـدگـے اش، بہ آینـہ زل میـزد و ابرو برمـیداشت.

- اوج مـردانگـے نسل جـدید را وقتـے فهمـیدم ڪہ دیـدم : یڪ پسـر ایرانـے فقط

مـادر و خواهـرش را نـاموس خـود میداند، نـہ تمـام دختـراטּ ایــטּ سـرزمیــטּ را.

- اوج مردانـگــے نسل جدید را وقـتـے فهمیـدم کـہ دیـدم : پـسـرے حاضر است

از جیبـش ببخشد، تا هـر شب ڪنار یڪے از دخـتراטּ شهرش بخوابد.

خـلاصـہ اوج مـردانـگـے این نـسل را در خـیلـے چیزها دیــدم...

پـسر سرزمین مـَـטּ،بهتـریـטּ دعایم برایـت این اسـت ڪہ:"مردانـگـے ات را از

دست ندهـے..."؛ ڪہ اگـر از دست بدهـے دیـگر هیـچ نـدارے....

+ سلامتـے پسرایـے کہ مرد بـودטּ رو یادشوטּ نـرفـتـہ...

دختــر سرزمیــטּ مـَـטּ ملاک هاے زیباییـت را تغیـیر بـده!

بـہ ایــטּ باور بـرس آنکـہ تو را بـراے زیبایـے هاے ظاهرت میخواهد ،

مانـدنـے نیست... فقط مدتـے را از روی هــوس با تو میگذراند

و بعد از ارضـا شدטּ نیازهایـش بـہ راحتـے رهایت میکنــد .

با دقـت بـہ اطرافـــت نـگاه کــטּ!

آنکه تـو را براے خودت بخواهد، زیبایـے قلبـت بـہ چشمش می آید...

دختــــر زیباے سرزمـیــטּ مــטּ

برایـت آرزو میکنـم زیبایـے های حقیقے گـم شده ات را پیـدا کنـے.

اینو بدوטּ مـَـטּ یہ خونہ تو قلبم ساختم، مے دونے براے کے ؟براے تـو؛

از کاه گل تـا صداقتمـو ثابت کـنم...

ولے هنوز گـِـلش خشک نـشده خرابش کردم؛ چوטּ تو ارزش ایــטּ

کلبـہ مقدس رو نداشتـے...

زمیـטּ قلبمم از کسے گرفتـہ شہ پـس دادنـے نیسـت....

حیـف ایـטּ اشکے کـہ مــטּ الاטּ بہ خاطـر تو میریـزم... 

جاذبـہ سیـب، آدم را بـہ زمیــטּ زد و جاذبـہ زمیــטּ ، سیـب را....

فرقے نمی ڪند سیـب یا آدم!

سقـوط، سرنـوشت دل دادטּ بـہ هـر جاذبـہ اے غیـر از خـداسـت....

  ڪــــــﮧ پُــــــرش مـــــــــــــــــے ڪــنــــــﮧ   

چقـد اشتـباه میـکنن اونایی که میـگن :

مـَـرد باید قد بلـند باشه ،

چشـمُ ابرو مشـکی باشه ،

ته ریـش داشته باشه ...

من که میـگم :

مـَـرد باید ﺑﺎ ﻭﺟــﻮدِ همـه ی غــرورش ، مهـربون باشه

با وجــودِ همـه ی لجـبازیاش ، وفـادار باشه

با وجــودِ همـه ی خسـتگیاش ، صبـور باشه

با وجــودِ همـه ی سخـتیاش ، عاشـق باشه

مـَـرد باید مـُـحکم باشه ... باید " تکــــیــه گاه " باشه !

بی هیچ صدایی می آیند

زمانی که نمیدانی

در دلت یک مزرعه آرزو میکارند

و 

بی هیچ نشانی از دلت می گریزند

تا تمام چیزی که به یاد می آوری

حسرتی باشد به درازای زندگی

چقدر بی رحمند .....آدمها

این روزهــــــا .... " بغضــــ " دارم !

"  گریهـــ " دارم !

تـــــا دلت بخواهد .......

" آهـــــ " دارم !

ولـــــــی

" بـــــــــازیـــــگر " خوبی شده امـــ ....

" مـی خندم "

نگران نیستمــــ

امــــــــــا

فقــــــــط

تـــــا بخواهی در فکر تو بارهــــــا مُردِه امـــ .....

براے دل خـــودم مے نویسم ...

براے دلتنگــے هایــم

براے دغدغــہ هاے خـــودم

براے شانہ اے کہ تکیہ گاهــم نیستــــ !

برای دلے کہ دلتنگم نیست ...

براے دستے کہ نوازشگــ ـــر مزخـم های نیست ...

براے خودم مے نویســـم !

بمیـ ــرم براے خـ ـودم کہ اینقـــدر تنهاستـــ !.!.!.!

بـَـعضے حــَــــــــــرفارو نـِـمیشـِـہ گــُـفت

بایـَــد خـُـورد

امــا بـَـعضے حـَـرفا رو نـَـہ میشـِـہ گــُـفتـ نــَـہ میشـِـہ خـُـورد

میــمونـِـہ سـَـرِ دِل

میشـِـہ سُکوتــْ

میشـِـہ دلتـــــــَـنگے

میشـِـہ بــُـغض

میشـِـہ هـَـمونـــــ وَقــْـتے کـِـہ خــُـودتــَــم نـِـمیدونـے چـِـہ مرگتـــه

کاش می دانستی چقدر دلم بهانه ی تو رو میگیره هر روز

کاش می دانستی چقدر دلم هوای با تو بودن کرده

کاش می دانستی چقدر دلم از این روزهای سرد بی تو بودن

 گرفته 

کاش می دانستی چقدر دلم برای ضرب آهنگ قدمهایت

گرمی نفسهایت ، مهربانی صدایت تنگ شده

 کاش می دانستی چقدر دلواپس تو ام 

کاش می دانستی چقدر تنهام ، چقدر خسته ام 

 و چقدر به حضور سبزت محتاجم 

و همیشه از خودم می پرسم این همه که من به تو فکر می کنم

تو هم به من فکر می کنی؟

شب یــــلدا ی من آغاز شد

نه سرخی انار

نه لبخند پسته

نه شیرینی هندوانه

بی تـــو یلدا زجر آورترین شب دنیـــاست

سهم مـــن از شب یـــلدا

شاید

قصه ای از غصه 

و 

انار سرخی که پر از دلتنــــگی ست

غم هایم بــــلند

همانند شب یـــلداست

بی مـــن یلدایت مبارک

 ببین مــــــــــــــــــــن هم

مثل خیلی از عاشقهــــا     از تــــــــــو یادگاری دارم....

                            ولــــی

    یادگاری من با بقیه فرق دارد

                          یادگاری من از     تــــــــــو

                                            سینه ای پر از درد است.

زیر خاکستر ذهنم باقی است

آتش سرکش و سوزنده هنوز

یادگاری است ز عشقی سوزان

که بود گرم و فروزنده هنوز

♥

عشقی آن گونه که بنیاد مرا

سوخت و از ریشه و خاکستر کرد

غرق در حیرتم از اینکه چرا

مانده ام زنده هنوز

♥

                  گاهگاهی که دلم می گیرد

                  پیش خود می گویم

                  آن که جانم را سوخت

                  یاد می آرد از این بنده هنوز

♥

                سخت جانی را ببین

                که نمردم از هجر

                مرگ صد بار به از

                               بی تو بودن باشد

                               گفتم از عشق تو،من خواهم مرد

                               چون نمردم،هستم

                                             پیش چشمان تو شرمنده هنوز

♥

گر چه از فرط غرور

اشکم از دیده نریخت

بعد تو لیک پس از آنهمه سال

کس ندیده به لبم خنده هنوز

♥

گفته بودند که از دل برود یار چو از دیده برفت

سالهاست که از دیده من رفتی،لیک

دلم از مهر تو آکنده هنوز

♥

دفتر عمر مرا

            دست ایام ورقها زده است

                                  زیر بار غم عشق

      قامتم خم شد و پشتم بشکست

                             در خیالم اما

همچنان روز نخست

                 تویی آن قامت بالنده هنوز

♥

"آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش"

گر که گورم بشکافند عیان می بینند

زیر خاکستر جسمم باقی است

آتش سرکش و سوزنده هنوز

زندگی کردن            تلف بودن    پلاسیدن

 نطفه ای را پرورش دادن

                      برای زنــدگی

 واین

        تکرار،تکرار است.

نگاه کن که غــم

                درون دیده ام چگونه

                                   قطـره قطـره آب می شود.

 چگونه سایـه سیـاه سـرکشـم

                          اسیـــــــر

                                      دست آفتـاب می شود.

نـگاه کن

                   شــراره ای مرا به کـام می کشد

                                  مــرا به اوج می برد    مـرا به دام می کشد.

نـگاه کـن

          تمـام آسمـان من

                         پر از شهـاب می شود.

                                             تمـام هستیم،خـراب می شود.

نـگاه کـن

         مـن از ستـاره سوختـم            لبالب از ستـار گـان شب شدم.

چـو ماهیـان سـرخ رنگ ساده دل    

                            ستـاره چین برکه های شـب شدم.

همیشه به یـــاد کسی باش که

معنی سه نقطه های انتهای جمله هایت را بفهمد

همیشه به یـــادکسی باش

تا بغــض هایت را قبل از لرزیدن چانه هایت بفهمد

باید کســـی باشد که

اگر سکــــوت کردی،بفهمد

باید کســـی باشد

اگر سـردرد را بهــانه آوردی برای رفتن و نبودن

بفهمد که به تــو جهش احتیــاج داری

کـه زنــدگی،درد دارد

بفهمد که دلــت برای چیزهای کوچکش تنـگ شده است

بفهمد که دلــت برای

قــدم زدن زیـر بـاران

بـوسیـدنش

برای یک آغـوش گـرم

تنــگـ شده است

همیشـه بایـد کسـی باشـد

همیـشه...

سلام من به محــــرم ،محــــرم گل زهــــرا

به لطمه های ملائک به ماتــــم گل زهــــرا

سلام من به محــــرم به تشنگی عجیبش

به بوی سیب زمین غـــــم وحـ ـسـ ـیـ ـن غریبش

باز باران با ترانه

میخورد بر بام خانه

یادم آمد کربلا را

دشت پر شور و بلا را

گردش یک ظهر غمگین

گرم و خونین

لرزش طفلان نالان

زیر تیغ و نیزه ها را

با صدای گریه های کودکانه

وندرین صحرای سوزان

میدوید طفلی سه ساله پر ز ناله،دلشکسته،پای خسته

باز باران قطره قطره

میچکد از چوب محمل

آخ بـــاران

کی بباری بر تن عطشان یاران

تر کنند از آن گلو را

آخ بــاران ،آخ بــاران

گاهی دلم برای بازوانت تنگ می شود.

ای کاش می شد بار دیگر میان بازوانت گم شوم تا خود را پیدا کنم.

گاهی دلم برای تبسمت تنگ می شود تا تو بخندی

و من شاد شوم.

چگونه تاب می آوری ندیدنم را که من بی تاب توام؟

چگونه میتوانی نشنوی صدایم را که من

دیوانه

شنیدن صدای توام؟

قلبــــــــــم با نگاه تو پیوند خورده،

بیــــــــــــــــــا

از اسب غرور پیاده شویم که

این جاده

به تاریکی و تنهایی ختم میشود

و ما

در سیاهی رفتارمان غرق شده ایم.

همیشه ماندن دلیل بر عاشــــق بودن

نیست...

خیلـــی ها می روند تا ثابت کنندکه

عاشــــــقند...

دلــمان که می گیرد

      تاوان لحظه هایی است

که

دلـــبسته بودیم...

کاش بر می گشتم به آن روزهای و تــــــــــو در کنارم بودی و قدر بودنت را می دانستم.

کاش میدانستی چقدردلـــــــــــــــــــــــم برای لحظه لحظه با تـــــــــــو تنگ شده است.

مدتهاست حتی دیدنت در خواب نیز برایم آرزو شده است.

کاش جوابی برای دلتنـــــــــــــــــــــگی هایم می یافتم.

کاش بـــــــودی تا مـــــــــن  این همه تنهـــــــــــــــــــا نبودم.

تا وقتی آسمان آبیست...

تا وقتی دلـ♥ــــــم بارانیست...

تا وقتی که قلـ♥ـبم می تپد...

تا وقتی که اشــــــــــکهایم جان دارند تا برای تـ♥ـــــو،ای بهترینـــم بر گونه هایم جاری شوند...

تا زمانی که کلبه قلـ♥ـبم بهانه تـ♥ـــــو را میگیرد...

تا وقتی که عقربه های ساعت حرکت می کند...

تا وقتی که هستــــم ...

تا زمانیکه خاک مــــــرا در آغوشش نگرفته است...

و...

و تا زمانیکه که چشمهــــــــــایم را بدون رویای تـ♥ــو فقط برای چند لحظه بتوانم روی هم بگذارم...

دوستت خواهـــــم داشت ای مهـــــربانم...

با اینکه میدانم دنیای تــو دنیایی است بدون مـــن...

افکارتــو افکاری است عاری از مــــن...

و این را خیلی خوب تر میدانم...

کسی که با توست و تو با او

               خوش شانس ترین آدمهاست...

این روزها هوای اتاقم بد جور خزونیه

همه اش آسمون ابریه.

           انگار آسمونم میخواد اشکاشو جمع کنه

این روزهــــــــــــــا همه اش ابر

همه اش باران..

     همه اش اشک..

        همه اش باد...

همه اش بغض...

       همه اش تنهایی...

            همه اش تنهایی...

کاش فقط یه کم تنهــــــــــــانبودم.

      کاش یه کم خستــــــــــه نبودم.

این روزها کاش فقط یه کم تـــــو بودی،فقط یه کم.